โครงการวิจัยการศึกษาการเสริมสร้างขีดความสามารถในการพึ่งตนเอง โดยการมีส่วนร่วม ของประชาชน เพื่อการพัฒนาสังคมอย่างยั่งยืน นั้น เป็นการถอดบทเรียนความสำเร็จที่เป็นตัวแบบที่ คี และองค์ความรู้การเสริมสร้างขีดความสามารถในการพึ่งตนเองโดยการมีส่วนร่วมของประชาชน ที่ทำให้เกิดการพัฒนาสังคมที่ยั่งยืนเป็นข้อเสนอแนะเชิงนโยบายและข้อเสนอแนะเชิงยุทธศาสตร์ใน การนำไปประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติงานพัฒนาสังคมของกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ คณะผู้วิจัยได้นำเสนอข้อค้นพบจากการถอดบทเรียนความสำเร็จที่เป็นตัวแบบที่ดี และ องค์ความรู้การเสริมสร้างขีดความสามารถในการพึ่งตนเองโดยการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ทำให้ เกิดการพัฒนาสังคมที่ยั่งยืนสามารถนำมาสังเคราะห์เป็นชุดความรู้รวบยอดเกี่ยวกับกลวิธีการ เสริมสร้างขีดความสามารถในการพึ่งตนเองโดยการมีส่วนร่วมของประชาชนที่นำไปสู่การพัฒนา สังคมอย่างยั่งยืน ในลักษณะการถอดบทเรียนได้ทั้งสิ้น 7 บทเรียน คือ 1) จุดหักเหที่นำไปสู่การ เริ่มต้นการพัฒนาโคยการพึ่งพาตนเอง 2) การมีส่วนร่วมเป็นเครื่องมือสำคัญในการพัฒนา 3) การ สร้างขีดความสามารถในการพึ่งตนเอง 4) การจัดกลไกขับเคลื่อนกระบวนการพัฒนา 5) การ เชื่อมโยงผลสัมฤทธิ์ให้เกิดการพัฒนาอย่างยั่งยืน 6) ทุนการพัฒนาและปัจจัยแห่งความสำเร็จ และ7) ตัวชี้วัดความสำเร็จที่สะท้อนการพัฒนาอย่างแท้จริง นอกจากนี้ ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายและข้อเสนอแนะเชิงยุทธศาสตร์ในการนำไปประยุกต์ใช้ ที่เป็นข้อสรุปจากการศึกษานั้น ข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย คือ การขับเคลื่อนการแก้ไขปัญหาและ การพัฒนาโดยอาศัยการมีส่วนร่วมและการพึ่งพาตนเองเพื่อให้เกิดการพัฒนาอย่างยั่งยืน จะอาศัยขีค ความสามารถ และการขับเคลื่อนที่มาจากกลไกภายในชุมชนเป็นสำคัญ แต่อย่างไรก็ตามในการ ดำเนินการจะประสบความสำเร็จได้ ต้องอาศัยความร่วมมือและการสนับสนุนจากหน่วยงาน ภายนอกชุมชนด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาสังคม และคุณภาพ ชีวิต สำหรับข้อเสนอแนะเชิงยุทธศาสตร์ คือ สามารถกำหนดเป็นประเด็นยุทธศาสตร์ ได้ 2 ประเด็น คือ ประเด็นยุทธศาสตร์ที่ 1 การพัฒนาศักยภาพของมนุษย์และนำมาใช้สร้างการ เปลี่ยนแปลงและเป็นพลังในการพัฒนา และ ประเด็นยุทธศาสตร์ที่ 2 การเพิ่มขีดความสามารถการ พึ่งตนเองให้ชุมชนมีความเข้มแข็งเป็นฐานการพัฒนา<br><br>-